Datum 21 juni 2008
Trip: 12,98 Nm /
22 graden / 5-10 Bft
Gebied: Volkerak
Vandaag gaat vriendje Michiel Aarts mee aan boord. Michiel heeft al behoorlijk wat zeilervaring in de Optimist en de Valk, maar een kajuitjacht ontbreekt nog op z'n "erelijst". De weersverwachtingen spreken van een onzekere voormiddag, maar in de middag zou het weer opklaren. De windverwachting is echter niet geweldig: 2 a 3 bft. Maakt niet uit, voor ons is dat wel weer lekker! Mooi vroeg komen we aan in Dintelmond. Boris heeft gisteravond nog even ge sms-t. Hij zal vandaag ook met vriendin op de Zeeduivel zijn. David checkt 's morgens even, maar ziet zo op het oog geen leven aan boord. We bespreken even wat we willen gaan doen. Vandaag maar 's het Volkerak afstruinen, naar de Krammersluizen. Daar zijn we immers na de eerste reis nog niet geweest, en al helemaal niet zeilend. We lopen perfect weg van de steiger, omdat we met z'n allen duidelijke afrspraken van tevoren hebben gemaakt. Op het Volkerak is inderdaad heel weinig wind (7, 8 knopen). Maar we hebben geen haast en kruisen lekker op ons gemak naar het oosten. Na verloop van tijd gaan we richting de vaargeul en kruisen we de route van de beroepsvaart. Hoewel we destijds met Theo voor dezekerheid onderlangs zijn gevaren, kiezen we nu de noordelijker route, door de vaargeul voor de pleziervaart. Volgens de waterkaart zouden we hier, hoewel we diep steken, toch door moeten kunnen. En dat klopt. Hoewel de dieptemeter af en toe piept (alarm staat afgesteld op een veilige 2,5 mtr) lopen we er goed doorheen. Wel goed de betonning in de gaten houden. Voor de zekerheid hebben we de genua gestreken en de motor bijgezet. Wewilen eigenlijk ergens aanleggen of ankeren omdat het inmiddels lunchtijd is geworden. We varen nog een klein stukje door en nadat we het smallere stuk door zijn gaan we rechts van de vaargeul voor anker en eten heerlijk onze broodjes. De opblaasboot van de jongens is inmiddels ook weer opgeblazen en daar wordt na de lunch, naast het zwemmen, dan ook ruim plezier mee gemaakt. Het weer is lekker: zonnig en warm. Helaas erg weinig wind, zoals we merken als we rond 14.15 uur weer terug richting Dintelmond varen. Twee en half uur te gaan met deze wind. Met halve wind varen we weer terug. Een grote 40 voeter gaat ons traag voorbij, maar loopt niet ver uit. Michiel gaat ook aan het roer. Hij vindt het toch wel lastig. Dit is natuurlijk ook heel wat anders dan een klein bootje, waar je veel meer directe feedback krijgt op je acties. Uiteindelijk zetten we de motor aan en koersen richting de haven. Voor de Mandersluis, waar het licht weer 's op rood gaat als we in de buurt komen, laat David de Quintessence perfect bijliggen, totdat na verloop van tijd het licht op groen springt en we verder opstomen naar de haven. Esther wil vandaag de boot afmeren. We spreken af wie welke taken op zich neemt en we varen de haven binnen. Op basis van de windrichting heeft Esther haar plan getrokken: we varen eerst ons straatje voorbij om vervolgens achteruit onze box binnen te varen. Met slechts een kleine correctie op de motor varen we mooi binnen. Tegelijkertijd zien we Boris en vriendin net uitvaren met hun boot. Terwijl wij aanleggen komen zij ook nog even vlak naast ons aanleggen en maken we nog even "officieel" kennis met Jeanette. Daarna hebben we nog gezellig met elkaar staan kletsen. Ondanks aandringen onzerzijds geen borrel, want er moet nog naar Willemstad gevaren worden'-). Weer een heerlijke dag gehad. Nu op naar de borrel bij Jan en Machteld en vanavond de kwartfinale van de EK 2008: Nederland-Rusland
zondag 22 juni 2008
donderdag 19 juni 2008
19/6 Leuk nieuws
Vandaag (donderdag) weer leuke post gekregen. In april heb ik examen gedaan voor de marifoon. Vandaag (wat een papierwinkel zit daar tussenin) heb ik van het agentschap Telecom het Basiscertificaat Marifonie ontvangen. Omdat dit slechts beperkte bevoegdheid geeft ga ik door met Marcom B. Een marifoon hebben we toch nog niet aan boord. Met Marcom B erbij kunnen we volgend jaar een goede marifoon aanschaffen die ook geschikt is voor gebruik op zee.
maandag 16 juni 2008
12/6 Einde van de vakantie met regen
Datum 12 juni en 15 juni
Trip: 0 Nm / 16 graden
Overall: 98,8 Nm
Gebied: Haven van Dintelmond
Lekkage in de ouderlijke slaapkamer. Ergens loopt een richel vol en lekt langs het luikje binnen op het matras. Gebeld met Waypoint en Wim kwam langs om een eerste indruk te krijgen van het probleem. Dat bleek lastiger dan gedacht. En passant heeft hij ook even rondom de mast nog wat afgekit.
Het bleef regenen, de kinderen werden klierig dus: naar buiten met die hap. Een bezoek gebracht aan ROSADA, het outletcentrum in Roosendaal en iedereen had wel een reden om iets aan te schaffen.
Terug op de boot heeft Wim het euvel gelokaliseerd en een noodoplossing bedacht. Wij hebben alles opgeruimd en zijn vertrokken naar Roterdam voor een grote was en de eigen bedden
Vandaag, op zondag, hebben we de boot verder schoongemaakt, de schone spullen weer aan boord gebracht en bij gepraat/geborreld met de kersverse eigenaren van de 323 't Kraijenest, Cor en Betty. Te laat terug om David op te halen van zeilles in Vlaardingen, maar gelukkig had de familie Aarts hem meegenomen en daar hebben we hem afgehaald.
Nee, een mooie eerste week onder zeil gehad. Het smaakt naar meer.
Trip: 0 Nm / 16 graden
Overall: 98,8 Nm
Gebied: Haven van Dintelmond
Lekkage in de ouderlijke slaapkamer. Ergens loopt een richel vol en lekt langs het luikje binnen op het matras. Gebeld met Waypoint en Wim kwam langs om een eerste indruk te krijgen van het probleem. Dat bleek lastiger dan gedacht. En passant heeft hij ook even rondom de mast nog wat afgekit.
Het bleef regenen, de kinderen werden klierig dus: naar buiten met die hap. Een bezoek gebracht aan ROSADA, het outletcentrum in Roosendaal en iedereen had wel een reden om iets aan te schaffen.
Terug op de boot heeft Wim het euvel gelokaliseerd en een noodoplossing bedacht. Wij hebben alles opgeruimd en zijn vertrokken naar Roterdam voor een grote was en de eigen bedden
Vandaag, op zondag, hebben we de boot verder schoongemaakt, de schone spullen weer aan boord gebracht en bij gepraat/geborreld met de kersverse eigenaren van de 323 't Kraijenest, Cor en Betty. Te laat terug om David op te halen van zeilles in Vlaardingen, maar gelukkig had de familie Aarts hem meegenomen en daar hebben we hem afgehaald.
Nee, een mooie eerste week onder zeil gehad. Het smaakt naar meer.
11/6 Visjes kijken
Datum 11 juni 2008
Trip: 14,75 Nm / 25 graden / 10- 20 Bft
Overall: 98,8 Nm
Gebied: Volkerak + Hollands Diep
Wakker geworden met een grijze lucht, opa keek al wat zorgelijk. Na een duik in het water, verfrist aan het ontbijt.
Na het ontbijt de zeilen op en ook nu was er gewoon lekker veel wind. Nog meer zelfs dan gisteren. De boot liep zelfs uit het roer en ging bijna door de wind terwijl Paul net even in de kajuit naar de kinderen keer. Gelukkig corrigeerde Quintessence zichzelf en kwam weer terug. Weer wat geleerd over de boot. De kinderen zaten beneden heel gelukkig “visjes te kijken”.
Als opa wat benauwd keek stak David juist vanuit de kajuit zijn duim op naar de schipper "lekker schuin mam, houwen zo". In vliegende vaart het Hollands Diep genomen en rond het middaguur de Volkeraksluis in om aan de andere kant rustig een ankerplaats te zoeken voor de lunch.
Uit de wind naar de boten gekeken die uit de sluis kwamen en gekeken wie er lef had vol zeil te gaan (2 uit de 10). Nog even na delunch gevaren, maar het was niet leuk met alleen het fok en een heel vlagerige wind. Dus de haven in, geborreld en met opa heerlijk gegeten bij ’t Zwaantje. Om 20.00u opa uitgezwaaid en een keer op tijd naar bed.
Trip: 14,75 Nm / 25 graden / 10- 20 Bft
Overall: 98,8 Nm
Gebied: Volkerak + Hollands Diep
Wakker geworden met een grijze lucht, opa keek al wat zorgelijk. Na een duik in het water, verfrist aan het ontbijt.
Na het ontbijt de zeilen op en ook nu was er gewoon lekker veel wind. Nog meer zelfs dan gisteren. De boot liep zelfs uit het roer en ging bijna door de wind terwijl Paul net even in de kajuit naar de kinderen keer. Gelukkig corrigeerde Quintessence zichzelf en kwam weer terug. Weer wat geleerd over de boot. De kinderen zaten beneden heel gelukkig “visjes te kijken”.
Als opa wat benauwd keek stak David juist vanuit de kajuit zijn duim op naar de schipper "lekker schuin mam, houwen zo". In vliegende vaart het Hollands Diep genomen en rond het middaguur de Volkeraksluis in om aan de andere kant rustig een ankerplaats te zoeken voor de lunch.
Uit de wind naar de boten gekeken die uit de sluis kwamen en gekeken wie er lef had vol zeil te gaan (2 uit de 10). Nog even na delunch gevaren, maar het was niet leuk met alleen het fok en een heel vlagerige wind. Dus de haven in, geborreld en met opa heerlijk gegeten bij ’t Zwaantje. Om 20.00u opa uitgezwaaid en een keer op tijd naar bed.
10/6 Onze eerste gast
Datum 10 juni 2008
Trip: 10,91 nm / 25 graden / 10-16 Bft
Gebied: Volkerak + Hollands Diep
Iets te laat opgestaan, want toen ik om 08.30 uur bovendeks kwam zag ik al in de verte een bekend silhouet (ik had nog geen lenzen in). Opa was al gearriveerd voor twee dagen. Met z’n allen hebben we ontbeten een het eerste bakkie koffie op.
De haven uit en direct weer richting het Hollands Diep via de sluis. Onze eerste fout met de fenders gemaakt, want die hingen nog op steigerhoogte i.p.v. sluishoogte, maar ook dat ging net goed.
Even geankerd voor een kop koffie met heerlijke vlaai die Opa had meegebracht. Daarna zeilen omhoog (met rif 1 in het grootzeil) en gaan met die boot. Paul met ruime / voor de wind richting Moerdijk tot voorbij het baggerdepot.
Toen weer terug. De wind was aangewakkerd met lekkere vlagen. Het fok ook met een rif vastgezet en toen effe kijken wat de Quintessence en schipper durfden te doen. Nou, dat was lekker. Goed op een oor en de kinderen met lifelines voor op het dek genieten van de spetters die golven maakten. Paul vol aan de bak want die moest steeds de gennua en de grootschoot bedienen en dat is hard werken.
Trip: 10,91 nm / 25 graden / 10-16 Bft
Gebied: Volkerak + Hollands Diep
Iets te laat opgestaan, want toen ik om 08.30 uur bovendeks kwam zag ik al in de verte een bekend silhouet (ik had nog geen lenzen in). Opa was al gearriveerd voor twee dagen. Met z’n allen hebben we ontbeten een het eerste bakkie koffie op.
De haven uit en direct weer richting het Hollands Diep via de sluis. Onze eerste fout met de fenders gemaakt, want die hingen nog op steigerhoogte i.p.v. sluishoogte, maar ook dat ging net goed.
Even geankerd voor een kop koffie met heerlijke vlaai die Opa had meegebracht. Daarna zeilen omhoog (met rif 1 in het grootzeil) en gaan met die boot. Paul met ruime / voor de wind richting Moerdijk tot voorbij het baggerdepot.
Toen weer terug. De wind was aangewakkerd met lekkere vlagen. Het fok ook met een rif vastgezet en toen effe kijken wat de Quintessence en schipper durfden te doen. Nou, dat was lekker. Goed op een oor en de kinderen met lifelines voor op het dek genieten van de spetters die golven maakten. Paul vol aan de bak want die moest steeds de gennua en de grootschoot bedienen en dat is hard werken. 
Opa zat op de hoge kant en begon langzaamaan vertrouwen te krijgen in zijn zeilend nageslacht. En het nageslacht? Dat genoot van wind, zon en water; voor het eerst echt vol genieten. Na 2 uur in lekker gevecht met water en wind hebben we aangelegd bij de kom achter de haven van Hetterschijt. Lekker niets doen en de kinderen (en opa) in het water spelevaren in het opblaasbootje.
Gewoon niets meer gedaan en heerlijk gegeten (binnen, want er stond een stevig windje) en al schommelend in slaap gewiegd.
9/6 Met z'n vieren
Datum 9 juni 2008
Trip: 10,92 nm
Gebied: Volkerak + Hollands Diep
Met zon opgestaan en na het ontbijt en koffie het water op. Door de sluis naar het Hollands Diep en daar een beetje geluierd. Eerst bij de Haringvlietbrug aangelegd.De kids hebben de rubberen boot uitgeprobeerd. Paul direct met een sponsje langs de buitenkant, want aangroei wordt direct met straffe hand verwijderd.
Daarna weer zeilen; saai volgens de kinderen want we gingen niet schuin. Dus hen maar even uitgeprobeerd als MOB (Man overboord). Dat was wel leuk en spannend. “Mam, ik vond het wel een beetje eng toen jullie recht op mij afvoeren”.
Terug door de sluis met David, die languit lezend op het voordek met één hand de landvast vasthield. Hoe bedoel je doorgewinterde dekhand. In de haven heerlijk buiten gegeten en toen naar de familie Elenbaas om Nederland daar op een spectaculaire wijze te zien winnen van Italië.
Laat en voldaan aan boord terug.
Trip: 10,92 nm
Gebied: Volkerak + Hollands Diep
Met zon opgestaan en na het ontbijt en koffie het water op. Door de sluis naar het Hollands Diep en daar een beetje geluierd. Eerst bij de Haringvlietbrug aangelegd.De kids hebben de rubberen boot uitgeprobeerd. Paul direct met een sponsje langs de buitenkant, want aangroei wordt direct met straffe hand verwijderd.
Daarna weer zeilen; saai volgens de kinderen want we gingen niet schuin. Dus hen maar even uitgeprobeerd als MOB (Man overboord). Dat was wel leuk en spannend. “Mam, ik vond het wel een beetje eng toen jullie recht op mij afvoeren”.
Terug door de sluis met David, die languit lezend op het voordek met één hand de landvast vasthield. Hoe bedoel je doorgewinterde dekhand. In de haven heerlijk buiten gegeten en toen naar de familie Elenbaas om Nederland daar op een spectaculaire wijze te zien winnen van Italië.
Laat en voldaan aan boord terug.
8/6 Derde les Boris
Tja, Paul en ik aan de bak. Onze laatste les van Boris en de kans om op CWO2 niveau te komen. Ons wensenlijstje in de auto doorgesproken en na een bak koffie aan de slag. Boris deed (zoals een goede coach betaamd) helemaal niets en wij na goed overleg de haven uit (ging best goed). Direct door naar de Volkeraksluis en richting Hollands Diep. De sluis bleek een makkie (zegt deze schipper) en toen op zeil richting Moerdijkbrug.
Leren reven en de MOB manoeuvre (Man Overboord) om beurten uitgevoerd. De wind was lekker, een mooie 10 knopen en de zon scheen; pracht zeildag!
Paul kreeg op het Holland Diep wat extra zeilles (wat doet de boot als je de traveller van de overloop naar loef zet als je aan de wind vaart) en toen rond lunchtijd de haven van Willemstad in. Zegt de havenmeester “Kruip de oude haven maar in en helemaal achter bij de molen kan je wel langszij liggen”. Getverderrie, aan beide klanten krap 1 meter ruimte en dan de één na de andere boot die zegt “direct te willen vertrekken”. Enfin, straatje gekeerd met 50 cm speling aan beide kanten en de boot even langszij mogen leggen voor 30 minuten lunch. Jaloers naar andere jachten gekeken die moeiteloos op volle kracht ‘even’ aanleggen. Maar "oefening baart kunst'' zegt Boris, dus maar veel oefenen.
Weer het water op, de sluis door en nog even geoefend. Als mijn laatste oefening de boot achteruit in een smalle box gelegd (ik maak steeds minder fouten) en toen Paul aan het roer voor het aanleggen in de eigen box. Mooi vastgelegd en weg naar Rotterdam om Boris weg te brengen en David in Vlaardingen op te halen van zijn eerste zeilles.
‘s Avonds na het eten in Den Haag met z'n vieren terug aan boord en laat onder zeil.
Leren reven en de MOB manoeuvre (Man Overboord) om beurten uitgevoerd. De wind was lekker, een mooie 10 knopen en de zon scheen; pracht zeildag!
Paul kreeg op het Holland Diep wat extra zeilles (wat doet de boot als je de traveller van de overloop naar loef zet als je aan de wind vaart) en toen rond lunchtijd de haven van Willemstad in. Zegt de havenmeester “Kruip de oude haven maar in en helemaal achter bij de molen kan je wel langszij liggen”. Getverderrie, aan beide klanten krap 1 meter ruimte en dan de één na de andere boot die zegt “direct te willen vertrekken”. Enfin, straatje gekeerd met 50 cm speling aan beide kanten en de boot even langszij mogen leggen voor 30 minuten lunch. Jaloers naar andere jachten gekeken die moeiteloos op volle kracht ‘even’ aanleggen. Maar "oefening baart kunst'' zegt Boris, dus maar veel oefenen.
Weer het water op, de sluis door en nog even geoefend. Als mijn laatste oefening de boot achteruit in een smalle box gelegd (ik maak steeds minder fouten) en toen Paul aan het roer voor het aanleggen in de eigen box. Mooi vastgelegd en weg naar Rotterdam om Boris weg te brengen en David in Vlaardingen op te halen van zijn eerste zeilles.‘s Avonds na het eten in Den Haag met z'n vieren terug aan boord en laat onder zeil.
6,7/6 Eerste overnachting
Bepakt en bezakt richting Dintelmond voor ons eerste overnachting als gezin aan boord. Paul werd helemaal gek van de bagage die meeging, maar ik had alvast alles voor de week vakantie (die vanaf zondagavond startte) meegenomen. Helaas, bij het opstaan bleek het grauw, grijs en regende het. De lol was er even af en we besloten om, via een bezoekje aan Dordrecht, op tijd naar het verjaarsfeestje van Claire te vertrekken. Geen meter gezeild, jammer!
31/5 Met z’n drieën, de wind en de Quintessence
Zaterdag 31 mei 2008
Volkerak
Onze eerste tocht zelfstandig op het water. Na goed overleg weg van de kade, waarbij Leon de bakskist op zijn hoofd kreeg (foutje Papa), ik de lijn (die Theo zeer vakkundig om de paal had geknoopt bij het aanbrengen van de naam) niet los kreeg en Paul dus bijna dwars op wegvoer. Nee, een lekkere start.
Eenmaal op het Volkerak de vaargeul over en de zeilen omhoog. Paul deed nog even leuk door net te doen alsof hij het harpje kwijt was van de grootschoot (o ja, reserve harpjes aan boord ook handig), maar deze had hij (handig?) op de buiskap neergelegd.
Enfin, aan de wind, volzeil en toen bleek er best wel wat wind te staan. Want met volzeil en windkracht vier ligt de Quintessence graag op één oor. Leon vroeg om de paar minuten of de boot om kon slaan en na 20 keer deze vraag ontkennend te hebben beantwoord, werd hij wat rustiger. Daar stond ik aan het roer, benen wijd en handen aan het roer, schipper op Gods wateren. En elke keer als de boot op één oor dook, maakte mijn hart ook een sprongetje. Relaxed? Nee. De eerste vraag voor de les van Boris morgen was meteen duidelijk; hoe reef je als je op vol zeil vaart.
We besloten een koffiepauze te nemen en voeren naar een plek uit de wind. Echter de elektrische ankerlier deed het niet. Paul gooide er wat krachttermen uit terwijl ik langzaam door tufte richting wal. Dan maar met de hand het anker eruit. Anker hield en koffie!
Toch even Theo gebeld “wat zeg je Theo? ...De switch van de ankerlier aangezet..., waar zit ie dan,… oh daar,… nou nee…. ja, nou doet ie het weer”. Zo leren we zelfs koffiedrinkend over onze boot bij.
Na nog een uurtje zeilen de haven opgezocht en uitgerust van deze maidentrip als schippers. Heerlijk gegeten aan boord (voor de eerste keer gekookt) en rond 20.00 uur naar huis. David aan het einde van de avond opgehaald van zijn D-dag hockey. “Heb je dan de schakelaar wel omgezet” toen wij vertelde over onze ankerlier; heerlijk zo’n eigenwijze tiener aan boord die het (helaas voor ons) gewoon heel vaak weet.
Volkerak
Onze eerste tocht zelfstandig op het water. Na goed overleg weg van de kade, waarbij Leon de bakskist op zijn hoofd kreeg (foutje Papa), ik de lijn (die Theo zeer vakkundig om de paal had geknoopt bij het aanbrengen van de naam) niet los kreeg en Paul dus bijna dwars op wegvoer. Nee, een lekkere start.
Eenmaal op het Volkerak de vaargeul over en de zeilen omhoog. Paul deed nog even leuk door net te doen alsof hij het harpje kwijt was van de grootschoot (o ja, reserve harpjes aan boord ook handig), maar deze had hij (handig?) op de buiskap neergelegd.
Enfin, aan de wind, volzeil en toen bleek er best wel wat wind te staan. Want met volzeil en windkracht vier ligt de Quintessence graag op één oor. Leon vroeg om de paar minuten of de boot om kon slaan en na 20 keer deze vraag ontkennend te hebben beantwoord, werd hij wat rustiger. Daar stond ik aan het roer, benen wijd en handen aan het roer, schipper op Gods wateren. En elke keer als de boot op één oor dook, maakte mijn hart ook een sprongetje. Relaxed? Nee. De eerste vraag voor de les van Boris morgen was meteen duidelijk; hoe reef je als je op vol zeil vaart.
We besloten een koffiepauze te nemen en voeren naar een plek uit de wind. Echter de elektrische ankerlier deed het niet. Paul gooide er wat krachttermen uit terwijl ik langzaam door tufte richting wal. Dan maar met de hand het anker eruit. Anker hield en koffie!
Toch even Theo gebeld “wat zeg je Theo? ...De switch van de ankerlier aangezet..., waar zit ie dan,… oh daar,… nou nee…. ja, nou doet ie het weer”. Zo leren we zelfs koffiedrinkend over onze boot bij.
Na nog een uurtje zeilen de haven opgezocht en uitgerust van deze maidentrip als schippers. Heerlijk gegeten aan boord (voor de eerste keer gekookt) en rond 20.00 uur naar huis. David aan het einde van de avond opgehaald van zijn D-dag hockey. “Heb je dan de schakelaar wel omgezet” toen wij vertelde over onze ankerlier; heerlijk zo’n eigenwijze tiener aan boord die het (helaas voor ons) gewoon heel vaak weet.
Abonneren op:
Posts (Atom)
