Ter gelegenheid van zijn verjaardag hebben we gisteren 28 augustus heerlijk gezeild met onze buurman Frans Jozef Daniels.Ondanks de harde wind zeer genoten!

21/8 Weekend met familie

Na de voetbal van Leon vertrokken we naar Dintelmond. Esther en David waren er al en hadden onze gasten van vandaag, Rob en Renate, al ontvangen.
Niet heel zonnig in het begin, later trok het open.
Wind uit het zuidwesten; 15 knopen wind, met vlagen van 18.
Temperatuur lekker met plm 22 graden.

Super gezeild!

Zeilinfo:
1 rif in het grootzeil, 1 en later 2 in de Genua.
Volle bak, 7 knopen op de gps.
Veel geëxperimenteerd met de trim (of te wel zet Esther aan het werk).
Aan de wind kruisend richting de Krammersluizen. Achter het eilandje geankerd en geluncht (voor de liefhebbers: warme ciabatta met kruidenkaas/zalm of kruidenkaas/serranoham).
Daarna rechtstreeks terug naar de haven (met Rob aan het roer) in 1 lijn, alleen op de Genua (toch 4 a 5 knopen).
Heerlijk zonnetje erbij en lekker geborreld in de haven.
Esther parkeerde perfect in, met Leon die de lijnen prima om de bolders wierp in de Mander’s sluis en in de haven.
's Avonds lekker gedineerd bij restaurant Dinteloord.

Overnacht op de boot en zondagmorgen uitgebreid ontbeten in de zon.
Comfort Seats van de buren geprobeerd, zaten super met dreigende regenbuien op de achtergrond.
’s Middags naar de Bavaria City Race, net op tijd voor de eerste bui.

18/8 Seizoen 2010

Na een lange stilte nu weer een bericht op de blog van Quintessence.
Het is niet dat we niet gezeild hebben, alleen de animo om te schrijven was het afgelopen jaar beduidend minder.
Eerlijkheidshalve moeten we vermelden dat we vorig jaar een heerlijke vakantie in Indonesië hebben gehad; dus na onze fantastische seizoenstart zijn we slechts dagjes en een paar weekenden onder zeil geweest.

Het meest enerverende van 2009 was voor mij het uit het water halen van de boot voor de overwintering. In de stromende regen heb ik met hulp van de jachthaven, lijnen verzamelend, stagen losgemaakt, overal foto's van gemaakt, schroeven en bouten verzameld, snoertjes losgetrokken, met plakband afgeplakt en zo de boot kaal op de kant gezet. Om er daar achter te komen dat de hele mast ook nog gedemonteerd moest worden en ik de giek inmiddels kwijt was (waar hadden die mannen dat ding neergelegd?).
Maar het resultaat was een volledig gestripte boot op de kant, een hele hoop lijnen, en vallen voor de wasmachine aan wal en een veel beter beeld van hoe de boot nu eigenlijk in elkaar zit.

Dit voorjaar zijn we eerst begonnen met een gedegen onderhoudsbeurt. Paul en ik zijn twee dagen als soepel werkend team rondom de boot gegaan en hebben de boot 6x gezien, voordat de laatste nanolaag er op zat. Ook dat versterkt de band met de boot(en elkaar) enorm.
Begin mei kon de boot het water in en ging het hele mastgebeuren nu andersom.
Dus daar stonden wij met de mast rechtop, nog hangend in de mastkraan, de hulptroepen van de haven ineens weg (want lunchtijd) en wij met twee achterstagen die 10cm te kort waren om vast te zetten. Hellup!
Na 30 minuten kwam de hulp weer terug en bleken we er dan maar toggles tussen te moeten zetten. Weer een nieuwe woord geleerd en de stagen vastgezet.
Maar nu moest het dek nog aangepakt worden. Ook daar een dagje op gezweet, zodat we eindelijk in de meivakantie het water op konden.
Toen pas kwamen de kinderen ook mee, daarvoor was er weinig animo geweest.

Diverse weekenden en dagtochten volgden in het voorjaar dat wel zeer regenachtig was, jammer.
In de grote vakantie hebben we het Haringvliet verkend en eigenlijk de boot ook weer opnieuw ontdekt. Het is toch heel anders als je een hele week op het water en de boot bent. Leuke ontmoetingen in Stellendam met Serge en Astrid en Peter. Stoere verhalen uitgewisseld en veel zin gekregen in een rondje Zeeland of een dagje de zee op. Gaan we dit jaar nog plannen hebben we Serge beloofd.
Met veel vers (en terecht) vertrouwen in de eigen stuurmans- en zeilkunsten kwamen we terug in de haven. Daar hebben we David nog even de mast ingestuurd om de lijntjes van de lazybag op 12 meter aan het juiste oog te bevestigen. Dat leverde spectaculaire foto's op van boven en beneden (zie foto aan het begin). Serge, nog bedankt voor het lenen van de bootsmanstoel.